САЛКЫ (элке-салкы парлы сүзендә) «вяло; ни шатко, ни валко» < гом. кыпч., к. башк. һалқы, каз. салқы, кырг. илкий-салкый, төр. salkı id. ~ чув. салху «күңелсез; кәефсезчә, кәефсезлек». Федотов (II: 10) бу сүзне сағын-у (к.) сүзе белән багламакчы. К. Салак.