САКЛА-У «охранять; беречь, приберечь» (мар., удм. сакла-), башк. һақла- < гом. кыпч. сақла- id. сак I сүзеннән. Исемләшкән исем фигыль саклау (> мар. сакла, к. Исанбаев 1978: 25) «кисү тыелган урман; сагалау; каравыл; әманәт» > чув. сыхлав id. киң таралган. К. Сак I.

Дерив.: саклан-у, саклат-у, саклаш-у; саклавыч, саклагыч һ.б.