САИЛ иск. «просящий милостыню, нищий» < гар. сā’ил «сораучы, хәерче» – сөаль, мәсьәлә сүзләре белән тамырдаш. Тат. саилче id. сүзе этимологик җәһәттән дөрес түгел (-че – артык).