САГЫР диал. (Тумашева 1992: 187) «глухой» ~ нуг., кырг., кар., төркм., госм. сағыр (Радлов IV: 267), гаг. саар id. төптә сыйфат фигыль (-р) булса кирәк (ягъни сағыр < саңгы-р). К. Саңгырау. ЭСТЯ VII: 145–146.