САВАП[саºwап], сәвап «божественное воздаяние за молитвы, богоугодные деяния, благородные поступки и т.п.» ~ башк. һауап id. > мар. суап, чув. сăвап id. < гар. çäwāб «савап, бүләк» ← çwб «кайту, түләнү». ГТРС: 514; Федотов II: 19–20.

Бу (киң таралган) савап сүзеннән тыш икенче савап < гар. с̣аwāб «дөрес гамәл, дөреслек» сүзе бар, ул икенче бер тамырдан, к. ГТРС: 494.

Дерив.: саваплы, савапсыз (гамәл һ.б.).