РЫСКАЛ, диал. (Остроумов 1976: 109, ТТДС I: 354) рискал, ырыскал «счастье, удача; судьба, участь, доля» ~ чув. (Сергеев 1971: 54) ăрăскал, ăраскал, рăскал id., мар. (Упымарий: 185) рыскал «бәхет» ~ каз., к.-калп. ырыскал id. фар. диал., көрд., төркм. рызғари < фар. әд. рӯзг′āр, рӯзг′āрū > иске тат. рузгяр «язмыш; көнкүреш; замана» сүзеннән (к. Будагов I: 598). К. ш. ук үзб. рузгяр, к.-калп. рузигәр «көнкүреш кирәге; көндәлек тормыш», төр. rüzgâr «һава хәле; җил» һ.б. К. Ураз, Ырыс.