РӘЕШ[рәйĕш] «наряд; наряды; украшения (на зданиях и т.п.), отделка», чув. эреш, мар. ĕрĕш id. < фар. āрāйеш id. ← āрāстäн «бизәнү; төзәтенү», раст «рас» сүзе белән тамырдаш (Paul: 4).

Дерив.: рәешле, рәешсез; рәешлән-ү.