РӘВА[рәwа] иск. (в жаргоне шакирдов) «позволительно, неплохо, можно и …» (мәс., мәхәббәткә дәва – кыз урласаң, рәва) < фар. рäвā < авест. rauuah «ирек, иркенлек» ~ рус. равн-//ровн- (равен, равно, ровно һ.б.) «тигезлек, тиңлек» һинд-евр. *reu тамырыннан, шуннан ук герм. ruum «киңлек», лат. rūs (ruus) «авыл җире» һ.б., к. Kluge: 747.

Сүз уңаеннан: рус сүзен лат. rūs «авыл җире, авыллык» дигәннән дип раслауны телчеләр яратмый.