ПЫШЛАК «брынза, овечий сыр», күч. «хилый (от значения “рассыпчатый”)» > мар. пышлак, чув. пăшлак «пешеп бетмәгән, өлгермәгән; хәлсез, зәгыйфь» < гом. кыпч. пышлақ, алт. пуштаг, тув. пыштақ, хак. пыслак, алт. диал. пыстак, башк. бышлақ ~ монг. бислаг, калм. башлиг. Ачык түгел. Чаг. каз. диал. пыш болу «өлгермичә калу» (ҚТДС: 273). ЭСТЯ II: 162 (Э.В. Севортян пыш-у сүзе белән багламакчы). Рус. бышлак, быштак, пыштак тур. Аникин: 462; ЭСТЯ VII: 122–123.