ПЫЧЫРГЫ «загноение, гнойная рана, гнойный лишай» < диал. пылчыргы id. пылчыра-//былчыра- фигыле белән тамырдаш, к. Пычра-у. Башк. (БТДҺ: 67) бысылқы, бысылдақ «чиләнеп торган, күбекле» һ.б.ш. Чаг. ш. ук бор. монг. bilčirqai «биз, пычыргы» (төрки телләрдән), чув. пыччи, пыччă «пычыргы».