ПЫЧАК, диал. пыцак «нож»; п-варианты: каз., к.-калп. пышақ, алт. пычак, уйг. пичақ, үзб. пичоқ, хак. пычах, төр. диал. picak, pıcak, б-варианты: куман., ком. бичақ, башк. бысақ, кырг., чыгт., госм., алт. диал. бычақ, тув. биҗек, як. быһак, бор. төрки (ДТС: 104) bïčaq id. ← пыч-, быч- «кисү», бор. вариант *бычғақ булырга тиеш. К. Пыч-у.

Пычак сүзе барча күрше телләргә (рус теленә төрле яңгырашларда ике тапкыр, к. Аникин: 447) кергән.