ПЫЖЫ-У, пожы-у «преть; тлеть; киснуть; смягчаться (от залежности)» ~ башк. быжы- id. ← пыж (пыж-ж) тәкълиди сүзеннән (пыж-ж- яки пыжжы- ), к. Пышлык-у. Чаг. Пәҗе-ү.

Бу сүз тат. теленең үзендә ж авазы урын алгач килеп чыккан булса кирәк.