ПУЛ I, диал. пүл иск. «монета», диал. «кон, деньги на кону» ~ башк. (БҺҺ II: 50) бол «байлык; акча», удм. пöл «өстәк» < гом. көнб. төрки пул, пол «акча; мал-туар», чыгт., бор. төрки, төркм. «тәңкәнең биштән бер өлеше» (Радлов II: 1371–1372), каз., кырг. бол, бул «байлык; бәя», рус. диал. пул, пуло «вак акча» («мелкая татарская монета», Фасмер III: 404), фар. пӯл < грек. фолла, фоллис яки бор. грек. οβολος «вак акча; драхманның алтыдан бер өлеше» сүзеннән. Räsänen 1969: 387.