ПОШАМАН, пошайман > мар. пушаман «переживание по поводу случившегося, сожаление, раскаяние», гом. кыпч. пушайман, кырг. бушайман, бушман, пушман < фар. пäшūмāн (Будагов I: 318). Бу сүз, төрки телләргә күптән үк кереп, төрле вариантларда очрый (кырг. бушман, бушайман һ.б.) һәм, ихтимал, пошайман варианты бор. фар. яңгырашын чагылдырадыр, к. ш. ук төр. pişman, көрд. pojman [пожман] «пошаман» һ.б. < бор. фар. patiš mana «төшенке уйда» (Paul: 69); Räsänen 1969: 386.