ПОЛТЫРАК [пŏлтŏрақ] «отвисающий буклями (о женских волосах)» ← диал. полтыра-у «баеркасы белән асылынып тору» (полтырату – шулай асылындыру) сүзеннән. Тәкълиди тамырдан булса кирәк.