ПӘРИ, диал. (ТТДС I: 340, ТТДС II: 248) пири, пире, пир «пери, черт и т.п.» (наиболее часто употребляемое название невидимых духов, в целом пәри – не очень сильный дух-проказник, однако в некоторых говорах этому слову придается значение злого духа, нечистого, в литературных произведениях наоборот – значение обольстительной красавицы, русского пéри) ~ башк. бәрей, пәрей > мар. (Исанбаев 1978: 48) парий, удм. перú, тат. диал. фәри > чув. хвери, хĕвери id. – каз. перi, гом. кыпч. парий, пэри, уйг. пәри, төр. peri < фар. перū, пäрū «пәри; пәрәгән, гүзәл» (к. Будагов I: 316) < авест. pairika id., төп мәгъ. «очучан, очкалак» – фәрештә (к.) сүзе белән тамырдаш вә мәгънәдәш. Бу сүз ир. телләреннән төрки телләргә бор. заманнардан бирле (к. Пәрәгән ) кат-кат кергән.

Дерив.: пәрилек; пәрилән-ү («иркәләнеп киреләнү» мәгъ.); пәризат.