ПӘРӘВЕЗ[пәрәwĕз], диал. (Вәлиди II: 377) пәрwәзә «паутина» < фар. пäрwäзä, пäраwäзä «очып йөрүче, очучан» (очкыр пәрәвезләр күз алдында тотылган) ← фар. пäрwāз «очыш»; к. иске тат. пәрваз кылу «очып китү, югарыда очу» һ.б. Будагов I: 315. Чаг. ш. ук төркм. паравуз, үзб. (ЎХШЛ: 208) паравыз «кайма».