ПӘЛӘС, пәләч (миш., ЗДС: 523) «слабенький, вялый, еле живой (но не умирающий)». Бу сүзне бәләче дип уйлавы бик табигый, ләкин бәла сүзен пәлә дип әйтү мишәрләрдә юк. Чаг. иске төр. (Будагов I: 310) палаз, пулаз, хәз. төр. palaz «кош (бигрәк тә каз-үрдәк) бәпкәсе», күч. «мыегы да чыкмаган үсмер».