ПӘВЕФКӘ[пәwĕфкә], пауфка, пуфка, бофка, буфка (БТДҺ: 262; ТТДС I: 334; ТТДС II: 244) «пуговка, большая пуговица» < рус., әлбәттә. Элек татар-башкортларда эре төймә урынына ялау белән тияк кулланылган.