ПАКЬ «чистый, пречистый; чистенький; безгрешный» > мар. (Упымарий: 155) пак, пок < фар. пāк, санск. pakk ~ бор. фар. pavaka, пәһл. pakih һ.б. id. Һинд-ир. сүзе, дини телдә киң кулланылучан. Platts: 218; Paul 1893: 62.

Дерив.: пакьле, пакьсез; пакьлек; пакьлә-ү, пакьлән-ү, к. Пакизә.