ӨТ-Ү, диал. (Арсланов 1992: 140) өйĕт-ү «палить, опаливать» ~ чув. вĕт - < гом. кыпч. ут-, каз. үйт-, к.-балк. үйүт-, нуг. уйыт- id. ← бор. төрки үң-, уң- (?) «өтелү» (фигыльнең йөкл. юн.). Егоров 1964: 53; ЭСТЯ I: 640–641.

Өт- продуктив нигез: өтел-ү, өтеш-ү, өттер-ү; өтек. К. Өтәлән-ү, Өтәчлә-ү, Өти.