ӨСТЕН[өстөн] «превосходящий, превосходный» < гом. кыпч. үстүн ~ төр. üstün < бор. төрки (ДТС: 628) üstün «өстен; өсте белән, өстеннән» (өст ~ үст сүзенең инструменталь килеш формасы). Нұрмағамбетов: 128.

Дерив.: өстенлек (рус. превосходство сүзеннән калька булса кирәк).