ӨРЕК I[өрөк] «абрикос; урюк» < уйг., төр. диал. öрүк, үрүк «өрек; тошлы җимеш» (кайчакта – «чия, шәфталу», хәтта «кедр күркәсе») < бор. уйг. әрүк, бор. төрки (ДТС: 182) erük, erüg id., үзб. диал. öрик, орик, кырг. öйрүк, госм., чыгт., аз. äрик (Радлов I: 76, 1174, 1223), ком., к.-балк., каз. эрик «өрек». Рус. урюк «кипкән өрек» төрки телләрдән. К. Өрән, Өрет.