ӨРГӘ диал. (ТТДС I: 554), «стена; фундамент» ~ хак., тув. öргээ «сарай, зур бина», алт. диал. (Баскаков 1966: 142) öргүö «әкият героеның торагы», бор. төрки (ДТС: 388) örgi- «бина кору», örgin, örgün «тәхет» ~ бур. үргöö(н), монг. öргöö < бор. монг. örgüge, ergüge «сарай, ирәк» > рус. диал. урга «хәрби тукталыш, ирәк, стан; чатыр» (Аникин: 587). Монголиянең башкаласы Улан-Батырның элекке исеме Урга була. Чаг. фар. öүрең «тәхет». К. Өрлек.