ӨРӘҢГЕ, диал. өргә (к. ТТДС I: 554) «клён, вид клёна» ~ чув. вĕрене, уйг. үрәңги, куман. үрге id. < монг. үрэңхи «ак (үзагачлы) агач», үрэң ~ бор. төрки (ДТС: 627) ürüŋ, jürüŋ «ак төсле». Чаг. Чаган. Өрәңге сүзеннән өяңке сүзен чыгаруга (Егоров 1964: 52) без бик шикләнеп карыйбыз.