ӨҢГЕР[өңгөр] «промоина (на крутом берегу, в земле и т.п.); боковая выемка» ~ башк. (БТДҺ: 626) өңгөр «мич куышы» < гом. кыпч., уйг., хак., алт., тув. үңгүр, үңүр, бор. төрки (ДТС: 626) üŋür «өңгер, грот, гар, мәмерҗә» өң- < үң- «казып керү» фигыленнән, к. ш. ук Мурзаев 1986: 577. К. түбәндәгене.