ӨН-Ү (ЗДС: 512) «притязать». Бу Себердә теркәлгән сүз кыпч., үзб., уйг. телләрендә киң таралган үндүр- «ныкышып сорап алу; төрле юллар белән тырышып булдыру» сүзенең төп формасы булса кирәк, к. бор. төрки (ДТС: 385) ön- «пәйда булу; үсү; юнәлү, җитү» → öndür- «үстерү, булдыру, күтәрү, чыгару һ.б.» мәгъ. киң кулланылышлы сүзләр булган.