ӨЛТЕРӘ-Ү[өлтөрә-] «рассыпаться в любезностях; лебезить» ~ каз. үлтүре-, үлдүре-, кырг. үлдүрö-, як. үлтүрүй- «вак кисәкләргә, өлтеләргә бүленү» ~ тат. диал. (Тумашева 1992: 229) үлтрәү «картаю, картаеп алҗу» (үлтү-рэ-) сүзеннән, к. ш. ук монг. ültüre-, ültürge- «таркалу; өлтеләргә бүленү» (Poppe 1972: 99), к. ш. ук тув. үлдүре- «таркалу; көпшәкләнү».