ӨЛТЕ[өлтө], диал. [Тумашева 1992: 164) өлтек «часть треснутой поверхности, часть треснутого плоского предмета» < бор. өлет-ек < *үлүт-үг «чатнату, өләшү» (к. Өл-ү ). К. монг. үлтү- «чәрдәкләнү» (төрки телләрдән булса кирәк). К. түбәндәгене.