ӨЛГЕР[өлгөр] «ловкий; расторопный, оперативный» – тат., башк. телләрендә генә бугай. Бу сүз өлгер-ү гә семантик якынлыкта булса да, аннан чыгарылалмый, морфологик җәһәттән турыдан-туры *өл- < үл- < үйл- фигыленнән (-гер, чаг. елгыр, үткер һ.б.ш.) булса кирәк. К. Өлгер-ү.

Дерив.: өлгерлек; өлгерлән-ү.