ӨЛГЕ I[өлгө] «часть оконного переплёта, стекло части окна», диал. (ТТДС I: 553) «вышитый кусок ткани для нашивания на одежду; вышитый конец полотенца» > чув. ĕлкĕ, мар. кч. үлгö id., ш. ук «портрет» ~ госм. öлгү, үлкү, бор. төрки (ДТС: 624) ülgü, ülkü «чама, үлчәм; шартнамә» ← öл-, үл- «бүлгәләү, өләшү» (к. Өләш-ү, Өлеш ). Чаг. бор. төрки ÿlgü «мизан йолдызлыгы». К. ш. ук Өлге II.

Дерив.: өлгеле, өлгесез (мәс., тәрәзә), өлгелек, өлгелә-ү.