ОШАК (Будагов I: 137; ТТАС II: 490; Тумашева 1992: 162) «сплетня; клевета, донос», диал. (кас.) үши’, башк. диал., тат. диал. ушақ «әләк», ушак «вак; бала-чага» (малайшак < малай-ушак, к. ТТДС I: 299) ~ кырг., чыгт. ушақ, нуг., каз., к.-калп. усақ «вак; вакчыл, вакчыллык; вак акча», төр., аз. ушақ, хак. узах «вак бала», бор. төрки ušaq «вак, вак акча», ušaq söz «вак сүз; гайбәт», ušal- «ваклану», ušat- «ваклату» ← төркм., бор. төрки (ДТС: 617) uš-a- «ваклану, вакка әверелү», *uš «вак кына» сүзеннән, у-у белән тамырдаш булса кирәк. ЭСТЯ I: 617–618.

Дерив.: ошакла-у; ошакчы; ошакчыл.