ОЛГЫН, ŏлғон (ТТДС I: 326) «многоопытный, маститый» ~ төр. olgun, бор. төрки (ДТС: 366) olγun id. – угыз. ол- < бор. төрки ol- «җитешү» фигыленнән. Бу фигыльне гом. төрки бол- «булу; өлгерү» фигыленең угызча үзгәргән варианты дип аңлаталар, к. Ул-у.

Дерив.: олгынлык; олгынлан-у.