ОЛАТА I, себ. (ЗДС: 503) оллата, олатай «дед (родной), дедушка». Башк. әд. олатай id. тәэсирендә таралган булуы ихтимал. Әлбәттә, олы ата ~ олыата тәгъбиреннән кыскарып килеп чыккан, к. Олы. Тат. сөйләшләрендә (Уралда) оланай, өләнәй «дәвәни» сүзе дә очрый, бу башк. оләсәй id. < оло әсәй сүзенә охшашлы.