ОЗАК «долго, долгий», диал. «далёкий» > мар. узак, гом. төрки (Радлов I: 1756) узак «озак; озын; ераклык» ~ чув. вăрах, вырах «озак» – бор. уз сүзенең кечерәйтү формасы (чаг. рус. далековато, далёконько) яисә узоқ «ерак ук» сүзеннән.

Дерив.: озаклы, озаклык, озакла-у.