ОЕРША[ŏйŏрша] «сгусток, клубок» ← *ŏйыр- «оешкан хәлгә китерү» ← ŏйы-, ой- «өстәү, охшау, берләштерү» фигыленнән (к. Ое-у ). Чаг. ш. ук диал. оерчык [ŏйŏрчық] «шар итеп катырылган киндераш орлыгы».

Дерив.: оершалы, оершасыз; оершалан-у.