НЫКЫ-У «настаивать» < диал. (ТТДС I: 322) «плотно набивать; уплотнять; давить, надавить» ~ гом. кыпч. нықы-, хак. ныхы-, үзб. (ЎХШЛ: 198) нуқу-, ниқи-, к.-калп. нуқы-, нуқыр- id. ← нық (к.).

Дерив.: ныкыш-у «үз дигәнендә тору, үҗәтлек күрсәтү»; башк. (БТДҺ: 246) ныкыт-ыу; ныкымыш, ныкыш. Тат. диал., башк. диал. (БТДҺ: 246) ныш-у «ныку» < нығыш-у булса кирәк.