НУМАЙ, нюмай (ЗДС: 500) «много, обильно», диал. (Арсланов 1988: 97) уммай ~ чув. нумай, нуммай, номай id., нуг., кар. номай «күп, мул; күбрәк булсын!», үзб. (ЎХШЛ: 198) номай «мул», нўмай, мумай «көтелмәгән бәхет, байлык», каз., к.-калп. нобай «мул; муллык» – бор. төрки Умай (к.) «бәхет алиһәсе» сүзеннән, аның бор. төрки Йумай < Һомай вариантыннан (сүз башында й- > н- тур. к. Нашмак, Ни, Ниргә ). Федотов I: 375 (бик фәкыйрь аңлата).