НУКТА «недоуздок, оброть» > мар. нукта, удм. нюкта, морд. новта, чув. нăхта, нăкта, нăктав id. < гом. кыпч. ноқта, кырг. ноқто, к.-балк. нуқта ~ чыгт. нухта, төркм., хак. нохта һ.б. id. < бор. монг. noγta, noγtu id. < кыт. luŋtuu id. (к. Ramstedt 1935: 278), шуннан турыдан-туры сары уйг. лохта, лоқта, маньч. (ССТМЯ I: 504) лоңта, лоңту «нукта, йөгән». Нукта < ногта фар. һ.б. телләргә дә үтеп кергән. Räsänen 1969: 354; Федотов I: 372 (тәфсилле аңлатма); ЭСТЯ VII: 99 (күп кенә параллельләр китерелә).

Дерив.: нукталы, нуктасыз (к. мәкаль: Нократ нуктасыз – чыга да ычкына); нуктала-у.