НӨКТӘ «недомолвка, тонкий намёк, затаённый смысл» < гар. нүктä id. ← нкт «сөңгене җиргә кадау» тамырыннан (шул кыланыш белән ризасызлыкны яисә мыскылны белдергәннәр).

Дерив.: нөктәле (сүз), нөктәсез .

Яз. телдә нокта һәм нөктә сүзләрен бутау күзәтелә (мәс., башк. әд. телендә нөктә «нокта»).