НИСБӘТ «отношение, соотношение (величин)» < гар. нисбäт id. ← нсб «нисбәт итү, туры китерү, тәңгәлләү» тамырыннан, шунна ук к. Мөнәсәбәт, Нәсәп, иске тат. мәнсуп, мәнсүб «табигъ, җөмләсенә кергән» һ.б., к. түбәндәгене.

Дерив.: нисбәтле, нисбәтсез; нисбәтән; нисбәтлә-ү.