НӘШТЕ, ләште (ДС I: 127; ДС II: 145, Тумашева 1992: 195, 158) «слой красноватой глины» – Урал-Себер якларындагы рус сөйләшләрендә няша «лай, дуен» (Аникин: 413–414), мар. (Упымарий: 137) нэнчэ «былчырак, мәте, дуен», коми. няша «ташкыннан калган балчык катламы», чаг. ш. ук мәте ~ ләте (к. Мәте ). Рус телендә дә, тат. телендә дә бу сүзләр фин-угор субстраты (бор. пермь) мирасы. К. КЭСК: 202.