НӘЗЕК «тонкий» < уйг. назик, назүк «нәзек, нечкә, сөйкемле» сүзеннән, наз тамырыннан (к. Будагов I: 277). Икенче бер фараз буенча, фар. нāзүк, нāзик < бор. төрки naivaziki < санск. naivasika «фәрештә» (к. ДТС: 354–355) сүзеннән. Ул тәкъдирдә тат. нәзек турыдан-туры бор. төрки телдән була ала, к. тат. диал. (миш.) нәзек «җәйге нардуган, аяу көннәре» (Паасонен материалларыннан). К. ш. ук каз. нәзĕк, кар., к.-калп., уйг. нэзик, нәзик, төр., ком. назик «нечкә; четерекле».

Дерив.: нәзеклек; нәзеклән-ү, нәзегәй-ү.