НАРКӨМЕШ «сулема; аппретура» ~ чув. наркăмăш, маркăмăш (Сергеев 1971: 90), мар. наргумыж «мышаяк» < фар. маргемуш «тычкан үтерү даруы» – мäрг «үлем», муш «тычкан» сүзеннән (Ашмарин 1923: 243), безнеңчә, нар көмеше – дөя дәвалау өчен көмеш сулема (төсе буенча бу агуны көмеш дип атаганнар). Наркөмеш тире-күн эшкәртү өчен дә файдаланылган. Федотов I: 368.