МЫШТЫМ, моштым «тихоня (который отнюдь не глуп или забит)», «тихонько»; иск. (М. Гафурида …хәзрәт үзенең моштымнары белән…) «скрытный телохранитель знатного лица» < үзб. < фар. муштум, муштук id. ← мушт «йодрык», к. Redhouse: 801–802.

Мыштым сүзе Урта Азиядә укып кайткан шәкертләр теленнән таралган. Мыш, мушт «йодрык» каз. актив кулланыла (муштла-у «туктау» бездә дә бар).