МЫК иск. (Будагов II: 272) «гвоздь» ~ нуг., каз., кырг. һ.б. мық < фар. мūх̣ > төр., ком. мых «кадак, зур кадак, чөй, винт, болт һ.б.». Бу сүздән төрки телләрдә күп кенә сүзләр ясалган, к. Мыкты, Нык.