МЫЗ-У, себ. (Тумашева: 157) мыц-у (мыцы-у ?) «жеманно слегка улыбаться» ~ хак. мызай- id. Гомумән, мыз тамырының дериватлары төрлечә: башк. мызла-у «балку, ялтырау, ялтырап күренү» (мызлат-у «күзләрен ялтырату»), каз. (Будагов II: 227) мызыл- «ялындырып елмаю», хак. мызыцна- id. К. як. (Räsänen 1969: 338) miči- «көлемсерәү» ~ монг. misige- «шат кыяфәттә булу». Алт. эпосында (Маадай-Кара: 65):

Тöзү бÿрлÿ бай агажым

Мызылаган мында турды

Ягъни «түзе бөреле [тоташ яфраклы] байагачым нурланып алдымда торды».