МҮКТӘРГЕ «лунь; вид цапли», башк. (БТДҺ: 238) «кобчик» (?) ~ үзб. бўктарги id., каз., к.-калп. бöктерги, төркм. бöкдерги, яз. монг. bögtürge «бөктәр, аркага асылган капчык» (мүктәрге кошы сазда балык сагалап басып торганда аркасына биштәрләп зур капчык таккан затка охшаш). К. Бөктәр.