МҮКӘЙ, мүкә, диал. мөкәй, бүкәй, бүкә (БТДҺ: 62) «на четвереньках» (мүкәйлә-ү, мүкәлә-ү «ходить на четвереньках» активрак кулланыла») ~ мүкәй-ү, бүкәй-ү фигыле дә бар ~ алт. бöкöй-, пүкäй, як. бöкöй-, бүгүй- ~ бор. монг. bokei- «иелү; мүкәю» (Поппе 1938: 123), уйг. мүқ-, каз. бöкöңде-, кырг. бöкöңдö- «иелеп йөрү», бöкöң «бөкре» һ.б. бöк, бүк (к. Бөк ) тамырыннан. Чаг. Бөкчәй-ү.

Дерив.: мүкәйлә-ү, (ТТДС II: 231) мөкәчлә-ү < мүкәчлә-ү.