МҮК, диал. нүек (Бәетләр 1960: 80), мөх (Тумашева 1992: 154) «мох» < рус. (бор. рус. мъх id., шуннан мшистый «мүкләнгән» һ.б.).

Дерив.: мүклә-ү > мүклән-ү (күч. мәгъ. дә бар); мүкләч; мүкле.